آزمون های کشت و حساسیت آنتی بیوتیکی ادرار جهت تعیین وجود باکتری های پاتوژن در بیماران مشکوک به عفونت های مجرای ادرار انجام می شود.
UA.
تا زمان تمام شدن جمع آوری نمونه از مصرف آنتی بیوتیک اجتناب شود و روش جمع آوری نمونه ادرار تمیز (میان جریان) برای بیمار توضیح داده شود.
آزمون های کشت و حساسیت آنتی بیوتیکی ادرار جهت تعیین وجود باکتری های پاتوژن در بیماران مشکوک به عفونت های مجرای ادرار انجام می شود. در اغلب موارد عفونت های مجرای ادراری محدود به مثانه می باشند، اما کلیه ها، پیشابراه نیز امکان دارد منشاء عفونت واقع شوند. تمامی آزمون های کشت را باید قبل از شروع درمان آنتی بیوتیکی انجام داد، زیرا آنتی بیوتیک مانع از رشد ارگانیزم در محیط آزمایشگاه می شود. اغلب ارگانیزم ها تقریبا طی 24 ساعت در آزمایشگاه رشد می کنند و گزارش مقدماتی را هم در همین زمان می توان آماده نمود.
عفونت مجرای ادراری: ادرار محیط کشت خوبی برای باکتری است، در موارد استاز، انسداد یا تخلیه ناقص ادرار، باکتری ها در ادرار رشد می کنند. UTI می تواند در نتیجه صعود عفونت از پیشابراه خصوصا در بیماران مونث رخ دهد. در نتیجه عفونت مجاری ادراری می تواند باعث مثبت شدن نتایج آزمایش شود.
آلودگی ادرار با ترشحات واژن، مدفوع، البسه یا دست ها موجب نتایج مثبت کاذب می گردد و همچنین آنتی بیوتیک ها بر نتایج آزمایش تاثیر گذارند.
مقادیر خارج از محدوده نرمال